Uzyskaliśmy ważny wyrok w sprawie korekty VAT in minus, w przypadku śmierci lub likwidacji kontrahenta oraz braku płatności
Sprawa, w której pełnomocnikiem była Magdalena Jaworska dotyczyła obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru faktur korygujących in minus w stanie prawnym przed SLIM VAT 1 (do końca 2020 r.), gdy dochodzi do odstąpienia od sprzedaży, a klient nie odbiera faktury korygującej (w skrócie, gdy brak jest przysłowiowej „żółtej karteczki”, czyli zwrotnego potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta).
Co wynikało z przepisów ?
Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do końca 2020 r., warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej. Dodatkowo z posiadanej dokumentacji ma wynikać, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.
Jakie było pytanie i stanowisko podatnika?
W praktyce pojawiało się jednak pytanie – jaka dokumentacja jest akceptowalna w przypadku śmierci kontrahenta, czy jego likwidacji?
Sprawa, w której reprezentowaliśmy klienta zainicjowana została wnioskiem o interpretację podatkową. Podatnik chciał potwierdzić, że w przypadku, gdy jego kontrahent odstąpił od odebrania towaru i jakikolwiek słuch po nim zaginął, może wystawić fakturę korygującą i obniżyć VAT, gdy dysponuje innymi dowodami niepochodzącymi wprost od klienta, które potwierdzają, że transakcja zrealizowana została na warunkach wskazanych w fakturze korygującej (tj. nie doszło do dostawy i płatności). Sprzedawca chciał obniżyć VAT na podstawie danych z systemu księgowo – finansowego. Dane te wskazywały, że rozrachunki z kontrahentem są zgodne z saldem wynikającym z wystawionej faktury korygującej (czyli potwierdzających brak jakiejkolwiek płatności).
Co powiedział organ podatkowy i WSA?
Organ i następnie WSA nie przyznały racji podatnikowi uznając, że musi on dysponować pochodzącymi od kontrahenta dokumentami potwierdzającymi, że kontrahent wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami z faktury korygującej.
Czy takie podejście jest prawidłowe ?
Takie podejście przeczy podstawowym zasadom VAT. Aż prosi się zacytować Rzecznik Generalną Juliane Kokott, która w opinii w polskiej sprawie E. sp. z o.o. sp. k.(C‑335/19) dotyczącej warunków do ulgi na złe długi przypomniała na czym polega ten podatek:
„Jeżeli przedsiębiorstwo wykonujące świadczenie nie jest opłacane przez odbiorcę świadczenia, nie jest ono materialnie zobowiązane do zapłacenia VAT. Powód obciążenia VAT nie znajduje zastosowania, gdyż przedsiębiorca w efekcie nie dokonał odpłatnej dostawy względnie innego odpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 2 dyrektywy VAT.”
Dlatego bardzo się cieszymy, że NSA stanął po stronie naszego klienta i uchylił negatywną interpretację oraz wyrok WSA (sygn. I FSK 2183/19).
Wniosek
Powyższa sprawa potwierdza więc, że w stanie prawnym do końca 2020 r. dokumentacja uprawniająca do obniżenia VAT należnego w związku z wystawioną fakturą korygującą in minus nie musi koniecznie pochodzić od kontrahenta.