Zainteresowanie podatkowymi grupami kapitałowymi (PGK) konsekwentnie rośnie. Wynika to głównie ze zmian przepisów wprowadzonych w ostatnich latach, tzn.:
- złagodzenia warunków utworzenia i funkcjonowania PGK,
- opodatkowania spółek komandytowych CIT, a w konsekwencji zamknięcia preferowanej wcześniej przez firmy metody zapewniania konsolidacji podatkowej.
W ostatnim czasie przyglądaliśmy się bliżej właściwości organu ws złożenia umowy o utworzeniu PGK.
Z przepisów ustawy o CIT wynika jasno, że spółka dominująca powinna zgłosić umowę do naczelnika US właściwego dla miejsca jej siedziby i organ ten jest właściwy dla rozliczeń PGK z CIT.
Natomiast rozporządzenie MF z 28 grudnia 2020 dotyczące właściwości stanowi, że w sprawach niektórych podatników – m.in. PGK i spółek wchodzących w skład PGK właściwy jest Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego US.
PGK – podatnik powstaje z chwilą zarejestrowania umowy. Organ może odmówić zarejestrowania PGK, wtedy nie powstanie nowy podatnik. Na moment składania umowy o utworzeniu PGK nie ma więc podatnika-PGK, dlatego przepisy rozporządzenia nie obejmują tej sytuacji – właściwość organu wynika natomiast z ustawy o CIT.
W praktyce – organy inne niż naczelnik I MUS uznają się za niewłaściwe. W I MUS słyszymy, że faktycznie w praktyce inne organy przekazują im sprawy rejestracji PGK, ponieważ przyjęto, że jest to organ właściwy we wszystkich sprawach dotyczących PGK. Z perspektywy przedsiębiorcy oznacza to wydłużenie procesu, a z perspektywy organów – niepotrzebną pracę i koszty.
Jeśli organy same rozważają i rozstrzygają o właściwości, to nie ma się czym martwić? Tak byłoby, gdyby nie art. 247 § 1 pkt 1) Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym wydanie decyzji z naruszeniem przepisów o właściwości jest podstawą do stwierdzenia jej nieważności.
Temat został przez DGP uznany za na tyle istotny, że artykuł red. Agnieszki Pokojskiej z komentarzem Agnieszki Wnuk pojawił się na „jedynce”:
Quidea kompleksowo pomaga w sprawach dotyczących PGK i grup VAT.